Polska literatura współczesna jest niejednorodna - można wyodrębnić w niej różne fazy wynikające z sytuacji historyczno-politycznej:
- 1939-1945-lata II wojny światowej : rozwija się literatura konspiracyjna, emigracyjna; tematy oscylują wokół śmierci, zagłady, wojny; efektem tego okresu jest powojenna literatura faktu; twórcy:Krzysztof Kamil Baczyński, Tadeusz Gajcy, Tadeusz Różewicz;
- socrealizm (1948-1956) - realizm socjalistyczny - metoda twórcza narzucona przez partię, propagująca hasła polityczne, nawołująca do budowania socjalizmu ; dzieła: powieści produkcyjne, np. Tadeusz Konwicki"Przy budowie";
- "Pokolenie 56" - krwawe wydarzenia na Węgrzech i przemiany związane z "odwilżą" wywołały ożywienie w środowiskach twórczych; rok 1956 jest rokiem wielu debiutów: spóźnionych - ci, którzy negowali socrealizm, dopiero wówczas zaczęli publikować, np. Zbigniew Herbert; powtórnych - ci, którzy publikowali w socrealizmie, deklarowali rozpoczęcie nowej drogi twórczej, np. Wisława Szymborska; właściwych, czyli tych, którzy rozpoczynali dopiero działalność pisarską - nazywa się ich też pokoleniem "Współczesności" od nazwy pisma, w którym drukowali swoje utwory, np. Stanisław Grochowiak;
- Pokolenie "Nowej Fali" - debiut ich przypada na 1968 rok, są nieufni wobec socjalistycznej rzeczywistości, poszukują wartości, które mogłyby określić kierunek działania, odkłamują rzeczywistość, co często łączy się z zakazem drukowania; twórcy m. in.: Edward Stachura, Ewa Lipska, Stanisław Barańczak;
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz